"pak minuta"

"Pak minuta para se të zbriste nga makina ndaloj. Pa orën. Jo më kot kishte nxituar, që të kishte disa minuta për një telefonatë. Përsëri ora, një mesazh, dhe shi. Shumë shi që godet në xham. Një mesazh. Dhe qetësia mbizotëron. Zilja shkon dhe vjen. Pritja është e dhimbshme, të vret, të lëndon, të pyet nëse të do apo jo, pritja është mall e dëshirë, pritja zgjat, dhe derisa ajo zile telefoni shkon dhe vjen, rrahjet e zemrës shtohen. Pritja shton rrahjet e zemrës. Shton dëshirën për të dëgjuar dhe etjen për një cigare. Dhe instiki hap xhamin. Bie shi. Zilja kthehet. Zëri vjen. Dora bashkë me cigaren shkëputen nga goja. Veshi përqendrohet tek një zë. Një zë shkrin. Një përshëndetje e vogël aq e pritur me mall. Një mall përtej një telefonate që nuk do të dijë sa është ora apo se po bie shi, dhe xhami është hapur, dhe cigarja po digjet. Gjithçka rikthehet në jetë pas përshëndetjes dhe zërit për të cilit pritja vlen, edhe të lagjesh në shi. Pasi gjaku shkrin nga pritja, kupton se po lagesh, kupton se cigarja është në fund, dhe sesa shumë mall mund të ndjej një njeri për një njeri. Kaq etje për të dëgjuar një zë që sikur ta dinte sa shumë potencë ka, veç sikur ta dinte. 
Zë që përflak, që pëcjell. Edhe nga telefoni ndihesh frymarrje rënduar, siklet, dhe egoizëm. Kush pret, ulet. Kush pritet dhe e di është egoist. Dhe ajri ndryshon aromë nga valë tingulli që përhapen aq ëmbël. Makina fluturon nëpër ëndërra e ngjyrë lëkure, e aromë flokësh. Makina fluturon. Se çfarë ndodh përreth ka ndaluar. Zëri përçon kaq shumë. Vepron, qetëson. Dhe pastaj mall. Pastaj dëshirë për të ndarë një mendim, një bisedë. Një lutje;
-Do më dëgjosh?!
Gjithmonë, gjithë jetën, gjithë kohën. Bashkë me zërin shkon dhe aroma, dhe prekja, dhe eleganca e finesa. Bashkë me zërin, imponon qëndrim. Pas zërit e di kush është. Mendimi përqendrohet, si përplasen buzët për të formuar ato fjali, si marrin formë sytë, si lëvizin vetullat. Rrudhat poshtë syve shtohen nga kush fjali? Pas zërit, çfarë është veshur, ku do të shkonte dora, sa e ftohtë do ishte dora tjetër.
Pritja para apo pas një telefonate vret më shumë? A vazhdon më shi? Ora sa shkoj...
-Të lutem ka mundësi të vazhdosh të flasësh"

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

mbretëresha e numrave

Image
Si 6+1=5+2 që bëjnë 7-të si malli e pëhumben e lakohen rreth 6-tës në një gjysëm hënë të gënjyer me sytë e mbyll e pandalshëm rrjedhur drej 1-shit. Si është të rrëzohesh nga 4 shkallë, ndalosh njëherë e përsëri të marrësh përpara edhe 3, por edhe sikur 7 direkt,  vritesh. Se edhe 4, vrasin, edhe 3 thërrmojnë e kur mblidhen e bëjnë 7, pastaj pyes ku jam... ku jam mbledhur rreth 2-it më cepa përplasur kujtime, e ato cepa janë imazhet fytyra që vizatohen e kujtohen vazhdimisht, e ashtu si një cep të bën me gjak, një kthesë 2-i të bën të qash se janë 2-cepa që të bëhen 7-të, një i 2-shit dhe një i 5-ës aq sa jam hedhur tej si akull e ftohtë që nuk pyes për cepa por tentoj të rrotullohem në një infinit të shtrirë por gjysëm si 3-shi. Dhe duart më këputen. Kështu e kam mallin unë, kështu bëhem kur kam mall por po aq e lëndoj veten sa e mbyll në një hapësirë të vogël 4-re plot me cepa që ta vras kokën me lot e të kujtohen se 3+4 bëjnë 7, dhe 7 pa mall nuk ka por 7+0 janë pafundësi. E ajo ...
Read more

njeriut të madh

Image
Mendja është mbret i shqisave, e njëjta shije në mendje të ndryshme perceptohet ndryshe. Mendja është egoiste, mendon se është superfuqi por në të vërtetë është manipuluese.  Dhe unë, Mendja ime, më thoshte se më gënjenin. Kur, pikë së pari më gënjenin Mendja ime ku vetë mua si njeri, në bazë të gjendjes fizike më luhat shijen, nuhatjen, ndijimin. Ka një fuqi të tillë sa ta vesh situatën, jo ta zhvesh e ta shoh siç është. Mendja kërkon siguri dhe ekuilibër duke më shtyrë gjithë kohën për të gjetur balancë, që ajo të rri e qetë e mos të lodhet. E di kush kërkon siguri?! Mendja e pasigurt, ajo bën gjithçka për të ecur qetësisht në ujërat të trazuar kur rryma e merr para e ajo përpiqet të manipuloj situata duke thënë se gjithçka kalon kur të fakt asgjë nuk kalon por ndryshon mënyrën e të dukurit.  Ja dhe shqisa e të parit ra. Mendja krijon kurthe, ku të biesh e të mendosh se ajo është bota. Kurthi i dytë është emocioni. I pari?! Kur ti mendon se kjo është bota.... pra, i pari ësh...
Read more

pse?!

Të më kishte folur njeri, ashtu si i kam folur vetes sot, nëse do e kisha përball do isha larguar menjëherë, nëse do isha në tel do e kisha mbyll direkt.  Do isha zhdukur në çast nga ai njeri që do më kishte folur ashtu si i fola sot vetes. Por nga vetja nuk iki dot.  -Po, njeriu të cilin kam më shumë frik është vetja, dhe fakti që jam kaq e ashpër.  Ç'ti bëja vetes që më sillte ato fjalë në mendje, që vazhdoj dhe kërkoj një "pse, pse, pse" më mendje, ku njëra pjesë mundohet të mbrohet, e tjetra të më përplas muri, jo nga gjykimi, nuk është gjykim por se kërkoj, se dua më shumë,  më mirë, më teper. -Po, se kam kuptuar që ëndërrash nuk i dilet por me llogari po. Se një 4+1 nuk të le në baltë por një ëndërr me fustan të zi, jo të lë... por madje të bën keq, më bën keq. - Është një vetkontroll,  si një aeroplan me auto-pilot që smë pyet mua fare si jam por ecën. Është ajo që, qaj ti sa të duash, pastaj dil nga dhoma dhe asnjë nuk ka ndodhur.  -Ja, kjo është as...
Read more